Ιστορία του Οργανισμού

Βαθιές ρίζες στην ιστορία του κυπριακού Τύπου έχει ο «Φιλελεύθερος», γι’ αυτό και στέριωσε. Οι ρίζες αυτής της εφημερίδας προεκτείνονται πολύ πιο πριν από τον Δεκέμβριο του 1955, όταν είδε το φως το πρώτο της φύλλο. Ο ιδρυτής του «Φιλελεύθερου», Νίκος Χρ. Παττίχης, έκανε πολλές απόπειρες για την έκδοση καθημερινής εφημερίδας, αρχίζοντας από το 1932 σε ηλικία 24 χρόνων, μόλις αποπεράτωσε τις σπουδές του.

Η πρώτη εφημερίδα

Η πρώτη εφημερίδα που εξέδωσε ο Νίκος Χρ. Παττίχης, με πολλούς άλλους συνεργάτες, τα «Ημερήσια Νέα» (1932), ήταν πρωτοπόρα για την εποχή της. Ο Νίκος Χρ. Παττίχης μόλις είχε επιστρέψει στην Κύπρο από τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στη Σχολή Δημοσιογραφίας της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων των Αθηνών. Κατά την παραμονή του στην Αθήνα εργάστηκε κι ως δημοσιογράφος, αποκομίζοντας πολύτιμες εμπειρίες. Εκεί έγινε κοινωνός των δημοκρατικών αρχών στη λειτουργία του Τύπου, δηλαδή της διαφάνειας, του πλουραλισμού, της ανεξαρτησίας από κομματικές, κρατικές και άλλες δομές. Αυτές τις εμπειρίες ο Νίκος Χρ. Παττίχης τις αξιοποίησε στην προσπάθειά του να καταστεί ο πρώτος εκδότης βιώσιμης καθημερινής εφημερίδας στην Κύπρο.


«Ημερήσια Νέα»

Η εφημερίδα «Ημερήσια Νέα» αυτοχαρακτηριζόταν στην προμετωπίδα της ως «Παγκύπριος Ανεξάρτητος Καθημερινή Εφημερίς. Στο πρώτο φύλλο της, που ήταν οκτασέλιδο (τα επόμενα φύλλα ήταν τετρασέλιδα), προβλήθηκαν οι αρχές στις οποίες στηριζόταν η έκδοση των «Ημερήσιων Νέων», ενώ στις σελίδες της εφημερίδας υπήρχαν πολλές στήλες (χρονογραφήματα, στίχοι, κοινωνικά, εμπορική κίνηση, ειδήσεις από το αστυνομικό δελτίο, φωτορεπορτάζ, πολιτική ανάλυση, ρεπορτάζ). Παρόλο που δύο βδομάδες μετά την έκδοσή της η εφημερίδα ανήγγειλε με μεγάλα γράμματα στην πρώτη της σελίδα ότι «τα Ημερήσια Νέα έχουν την μεγαλυτέραν κυκλοφορίαν εξ όλων των κυπριακών εφημερίδων», εντούτοις η εκδοτική αυτή προσπάθεια είχε άδοξο τέλος. Αιτία ήταν οι οικονομικές διαφορές μεταξύ διευθυντή και αρχισυντάκτη. Ο Νίκος Χρ. Παττίχης εξέδωσε τον ίδιο χρόνο, το 1932, την εφημερίδα «Καθημερινά φύλλα» , αλλά κι αυτή σύντομα ανέστειλε την έκδοση της. Τον επόμενο χρόνο επανήλθε με την εφημερίδα «Ημερήσιος Τηλέγραφος» (1933). Η εφημερίδα αυτή κράτησε μόλις έξι μήνες. Μακροβιότερη όμως αποδείχθηκε η εφημερίδα «Εσπερινή» (1937-1951), η πρώτη καθημερινή απογευματινή εφημερίδα στην Κύπρο που δημιούργησε νέα δεδομένα στον κυπριακό Τύπο. Μετά από 14 χρόνια η «Εσπερινή» παραχωρήθηκε στον Έρασμο Αριστοφάνους (ο οποίος στην προμετωπίδα της εφημερίδας αναφέρεται ως υπεύθυνος-ιδιοκτήτης) από τη Δευτέρα, 4 Ιουνίου 1951, οπόταν εμφανίζεται με την ονομασία «Νέα Εσπερινή». Το τελευταίο φύλλο που εκδόθηκε υπό τη διεύθυνση του Νίκου Χρ. Παττίχη, ήταν στις 28 Μαΐου 1951.

Ο ιδρυτής του “Φ” Νίκος Χρ. Παττίχης

Ο Νίκος Χρ. Παττίχης αφότου παραχώρησε την ιδιοκτησία της «Εσπερινής» ασχολήθηκε με άλλες δραστηριότητες (όπως η οργάνωση το 1953 της πρώτης Εμπορικής Έκθεσης, η οποία μετεξελίχθηκε αργότερα στη Διεθνή Έκθεση). Αυτές οι δραστηριότητες όμως ήταν απλώς μια ανάπαυλα, προτού επανέλθει στον εκδοτικό χώρο για να υλοποιήσει το όραμα, την έκδοση μιας σύγχρονης καθημερινής εφημερίδας.

Η Γένεση

Όπως το είχε εξ αρχής σκοπό, ο Νίκος Χρ. Παττίχης επανήλθε το 1955 στην προσπάθειά του για καθιέρωση μιας νέας σύγχρονης καθημερινής εφημερίδας. Αυτή τη φορά, με βάση τις μέχρι τότε εμπειρίες του, ο Ν. Χρ. Παττίχης έδωσε περισσότερη σημασία στην οικονομική διάσταση της νέας του εκδοτικής προσπάθειας το 1955. Ανέθεσε την οικονομική διαχείριση στον Μιχαλάκη Χατζηευθυμίου. Αυτός ο συνδυασμός, από τη μια του Νίκου Χρ. Παττίχη, ο οποίος ήταν πρωτίστως δημοσιογράφος και του Μιχαλάκη Χατζηευθυμίου, ο οποίος απέκτησε φήμη «τσάρου» στα οικονομικά, ήταν ένας από τους βασικούς συντελεστές στην επιτυχία της νέας εφημερίδας.

Ο Νίκος Χρ. Παττίχης ανέθεσε την αρχισυνταξία της εφημερίδας στον Φιφή Ιωάννου, ο οποίος είχε διατελέσει γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ σε μια κρίσιμη περίοδο για την Κύπρο. Για να γίνει κατορθωτή η έκδοση μιας πολυσέλιδης εφημερίδας (μέχρι τότε οι εφημερίδες στην Κύπρο κυκλοφορούσαν ως επί το πλείστον με τέσσερις σελίδες) εξασφαλίστηκε η συνεργασία των Τυπογραφείων «Κόσμος» που είχαν εγκαταστήσει την πρώτη λινοτυπική και το πρώτο ταχυπιεστήριο στην Κύπρο. Οι μηχανές αυτές ήταν τελευταίας τεχνολογίας και έδιναν μεγάλη ώθηση στην ταχύτητα εκτύπωσης. Έτσι η νέα εφημερίδα αποκτούσε ένα σοβαρό πλεονέκτημα έναντι των άλλων εφημερίδων, γιατί μπορούσε να διατηρεί μέχρι τις πρωινές ώρες τις σελίδες της ανοικτές για έκτακτες ειδήσεις. Ο Νίκος Χρ. Παττίχης ζήτησε τη βοήθεια του δικηγόρου και φίλου του, Γεώργιου Πελαγία και υπέβαλε αίτηση για την εγγραφή εφημερίδας με την επωνυμία «Ο Φιλελεύθερος», εκφράζοντας έτσι τις φιλελεύθερες αρχές πάνω στις οποίες θα εδραζόταν η λειτουργία της εφημερίδας στις συνθήκες της αποικιοκρατίας.

Αφού έγιναν οι αναγκαίες διευθετήσεις, όλα ήταν έτοιμα για να δει το φως το πρώτο φύλλο του «Φιλελεύθερου». Ο Νίκος Χρ. Παττίχης επέλεξε για γούρι να εργαστούν τη μέρα της ονομαστικής του εορτής, του Αγίου Νικολάου και ο «Φιλελεύθερος» κυκλοφόρησε στις 7 Δεκεμβρίου 1955. Τo πρώτο του φύλλο ήταν εντυπωσιακό. Αποτελείτο από 12 σελίδες, με πλούσια ύλη που κάλυπτε όλα τα ενδιαφέροντα των αναγνωστών: από τις πολιτικές εξελίξεις μέχρι τα προβλήματα των μεταναστών, από τον κινηματογράφο και τον αθλητισμό, μέχρι θέματα για τη γυναίκα, από χρήσιμες πληροφορίες μέχρι σατιρικούς στίχους και λογοτεχνικά αναγνώσματα. Στην πρώτη σελίδα της νέας εφημερίδας αντικαθρεφτιζόταν τόσο η ειδησεογραφική υφή της όσο και ο πολιτικός της χαρακτήρας. Στη σελίδα αυτή προτασσόταν η πολιτική παρέμβαση με μήνυμα του πρωθυπουργού της Ελλάδας, Κωνσταντίνου Καραμανλή και με δήλωση του αρχηγού της Φιλελεύθερης Δημοκρατικής Ένωσης, Σοφοκλή Βενιζέλου. Ψηλά στην πρώτη σελίδα, σε πλαίσιο, δημοσιευόταν άρθρο, με την υπογραφή «Ο Φιλελεύθερος» και τίτλο «Απαράδεκτος αδιαλλαξία». Ο αρθρογράφος της εφημερίδας έψεγε με αυστηρή γλώσσα τη βρετανική πολιτική στο θέμα της Κύπρου. Τo κεντρικό ειδησεογραφικό θέμα της πρώτης σελίδας του «Φιλελεύθερου» ήταν πολιτικό και αφορούσε την πρόθεση της ελληνικής κυβέρνησης να καταγγείλει τη Μεγάλη Βρετανία στα Ηνωμένα Έθνη για τα καταπιεστικά μέτρα που εφάρμοζε στην Κύπρο. Στην τελευταία σελίδα δίνεται ακόμη πιο έντονα το στίγμα του ειδησεογραφικού προσανατολισμού της εφημερίδας. Στην κάτω δεξιά γωνία της τελευταίας σελίδας η προσοχή του αναγνώστη θα προσελκυόταν με έντονα μαύρα γράμματα από τον τίτλο: «Ώρα 4η πρωινή». Η είδηση ήταν, σύμφωνα με τον τίτλο, ότι: «Επετεύχθη συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Μεγάλης Βρετανίας επί του κυπριακού ζητήματος». Υπότιτλος: «Αναγνωρίζεται τo δικαίωμα της αυτοδιαθέσεως εις το ακαθόριστο μέλλον. Ο Αρχιεπίσκοπος δέχεται να συνεργασθή εις την λειτουργίαν συντάγματος Αυτοδιαθέσεως». Η είδηση όντως ήταν σημαντική, κρίνοντας από τις εξελίξεις που θα ακολουθούσαν και θα οδηγούσαν στις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου.

Ο «Φιλελεύθερος» τηρούσε θετική στάση και παρουσίαζε με θαυμασμό τις πράξεις αυτοθυσίας των μελών της ΕΟΚΑ, αλλά και τις μαζικές κινητοποιήσεις του λαού. Παράλληλα επέρριπτε στην αποικιοκρατία την ευθύνη για την εκρηκτική κατάσταση που επικρατούσε στην Κύπρο με τη διεξαγωγή ένοπλου αγώνα. Τα απαγορευτικά μέτρα σε βάρος του Τύπου, που επέβαλε το αποικιοκρατικό καθεστώς, επηρέασαν και τον «Φιλελεύθερο». Κατά το 1957 καταργήθηκαν οι σχολιογραφικές και αρθρογραφικές στήλες της εφημερίδας για ένα μεγάλο διάστημα. Μόνο σποραδικά στην πρώτη σελίδα παρουσιάζονταν ορισμένα σχόλια, διατυπωμένα σε ήπια γλώσσα. Ο «Φιλελεύθερος» εύρισκε τρόπο μέσα από τις ειδησεογραφικές του στήλες να στιγματίζει την αποικιοκρατία.

Ο «Φιλελεύθερος» βρισκόταν πιο κοντά στις θέσεις, τους χειρισμούς και την πολιτική του Μακαρίου και στάθηκε στο πλευρό του και κατά τις ιστορικές διαβουλεύσεις για τις Συμφωνίες Ζυρίχης – Λονδίνου, όταν το κλίμα ήταν εκρηκτικά διχαστικό.

Ο Νίκος Χρ. Παττίχης προσέγγισε τότε τον Χριστάκη Κατσαμπά, ο οποίος έμελλε να καταστεί εξ αρχής βασικό στέλεχος της εφημερίδας, ως πολιτικός συντάκτης, ως υπεύθυνος βάρδιας και αργότερα επί τρεις δεκαετίες ως αρχισυντάκτης του «Φιλελεύθερου».

Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Χριστάκη Κατσαμπά, ο Νίκος Χρ. Παττίχης δεν επενέβαινε στη λειτουργία της εφημερίδας, αλλά έδινε καθοδήγηση σε γενικές κατευθύνσεις και αρχές. Μαζί με τον Χριστάκη Κατσαμπά προσελήφθησαν στον «Φιλελεύθερο» εκείνη την περίοδο, γύρω στα 1957, και άλλοι δημοσιογράφοι, όπως ο Διομήδης Γαλανός και ο Χρίστος Πέτσας.

Στράτευση

Με την απόκτηση της ανεξαρτησίας της Κύπρου, ο «Φιλελεύθερος» θεώρησε υποχρέωσή του να στρατευτεί στην προσπάθεια να λειτουργήσουν απρόσκοπτα οι δημοκρατικοί θεσμοί του νέου κράτους. Υποστήριξε ένθερμα τον Μακάριο στις πρώτες προεδρικές εκλογές, θεωρώντας τον δικαιωματικά ηγέτη του τόπου και κάλεσε τις αντιπολιτευόμενες δυνάμεις να αποφεύγουν την πολεμική, λόγω του ότι το νέο κράτος ήταν ευάλωτο.

Μετά την επικράτηση της Χούντας στην Ελλάδα, στις 21 Απριλίου 1967, ο «Φιλελεύθερος» δεν άργησε ούτε μια μέρα να εκφράσει την αντίθεσή του. Ένα τεράστιο «ΟΧΙ» ήταν ο τίτλος του πρωτοσέλιδου άρθρου της εφημερίδας στις 22 Απριλίου 1967, ακριβώς πάνω από το ρεπορτάζ για την κατάληψη της εξουσίας από τους συνταγματάρχες, για την κατάλυση της Δημοκρατίας και τη σύλληψη δημοκρατικών πολιτικών και άλλων παραγόντων. To συντακτικό προσωπικό της εφημερίδας εκείνη την περίοδο αποτελούσαν οι Χριστάκης Κατσαμπάς, αρχισυντάκτης, Μιχαλάκης Μίτας, βοηθός αρχισυντάκτης και συντάκτες οι Χρίστος Πέτσας, Παννάκης Μαμμίδης, Μιχαλάκης Παντελίδης, Παντελάκης Ιωάννου, Σπύρος Κέττηρος, Τασούλλα Ευριπίδου, Πάμπης Βάτης (Χαράλαμπος Ανδρέου), Μάρω Γεωργίου, Δημήτρης Μάμας, Πανίκος Τίτας, Σωτήρης Μιχαήλ και Άθως Καραγιάννης. Στην εφημερίδα απασχολούνταν επίσης σε διάφορα καθήκοντα ο Χριστόφορος Παττίχης, ενώ υπήρχαν ανταποκριτές στις διάφορες πόλεις. Λίγο αργότερα, το 1972, άρχισε να εργάζεται στον «Φιλελεύθερο» και ο Άνθος Λυκαύγης ως συντάκτης για να μετεξελιχθεί σε κορυφαίο στέλεχος της εφημερίδας.

Ακολούθησε το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974, που αποτέλεσε μια φοβερή δοκιμασία για την Κύπρο, αλλά και για τον «Φιλελεύθερο», από πολλές απόψεις. Πρώτα και κύρια, το πρωί της 15ης Ιουλίου οι εγκαταστάσεις της εφημερίδας βρέθηκαν στο επίκεντρο μαχών μεταξύ των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς που συμμετείχαν στο πραξικόπημα με τη στήριξη τεθωρακισμένων, από τη μια και από την άλλη μονάδας του Εφεδρικού Σώματος, η οποία είχε την έδρα της στο Μετόχι του Κύκκου. Αναπόφευκτα τα βλήματα και οι σφαίρες έφταναν μέχρι τις γειτνιάζουσες εγκαταστάσεις του «Φιλελεύθερου». Εξαιτίας του πραξικοπήματος ο «Φιλελεύθερος» δεν κυκλοφόρησε για δύο εβδομάδες. Οι πραξικοπηματίες είχαν απαγορεύσει την κυκλοφορία των φιλομακαριακών εφημερίδων και επέβαλαν λογοκρισία στον Τύπο. Η Τουρκία επωφελήθηκε της ευκαιρίας και πραγματοποίησε εισβολή στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974, προκαλώντας το χάος και την καταστροφή. Έτσι, ο «Φιλελεύθερος» επανεκδόθηκε στις 2 Αυγούστου 1974 με ελλείψεις στη συνήθως πλούσια ύλη του. Δεν πρόλαβε να επανέλθει στον κανονικό της ρυθμό η έκδοση του «Φιλελεύθερου», όταν νέο κακό βρήκε την Κύπρο και την εφημερίδα, με την εφαρμογή του Αττίλα II, την κατάληψη μεγάλου τμήματος της Κύπρου, τον ξεσπιτωμό 200.000 ανθρώπων. Η κυκλοφορία του «Φιλελεύθερου» αναγκαστικά διακόπηκε και πάλι, από τις 15-21 Αυγούστου του 1974. Στο διάστημα που ακολούθησε ο «Φιλελεύθερος», κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες για την αποκατάσταση των δημοκρατικών θεσμών και για την επιστροφή του Μακαρίου.

Η Ανάπτυξη

Η σκυτάλη πέρασε στη δεύτερη γενεά εκδοτών του «Φιλελεύθερου» κατά τη δεκαετία του 1980, με τον Χριστόφορο Ν. Παττίχη επικεφαλής. Μια μεγάλη καταστροφή, η πυρκαγιά που κατέκαυσε τα γραφεία και τις εγκαταστάσεις όπου εκτυπωνόταν ο «Φιλελεύθερος», ήταν το εφαλτήριο για τη μεγάλη αναβάθμιση. Η εφημερίδα άφησε πίσω της την παραδοσιακή εποχή της λινοτυπικής και πέρασε στη νεωτερική εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας, της φωτοσύνθεσης. Αλλά και στον τρόπο επιτέλεσης της δημοσιογραφικής αποστολής επήλθαν σημαντικές αλλαγές. Η στράτευση έδωσε τη θέση της στην αποστασιοποιημένη ενημέρωση, καθόσον οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο της υπονόμευσης, όπως κατά τα προηγούμενα χρόνια.

Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1974, το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή, οι εφημερίδες που πρωτοστάτησαν στην επιχείρηση ανατροπής του Μακαρίου ανέστειλαν την έκδοσή τους, η οποία εξάλλου στηριζόταν οικονομικά από ξένα κέντρα, τη χουντοκρατούμενη ελληνική πρεσβεία κ.ά. Στη θέση τους εκδόθηκαν ή επανεκδόθηκαν άλλες εφημερίδες με δημοκρατικούς προσανατολισμούς οι περισσότερες, για να στηρίξουν νέα πολιτικά σχήματα.

Ο «Φιλελεύθερος» παρέμενε, μαζί με την «Απογευματινή» (σε αυτές προστέθηκε και η εβδομαδιαία «Δημοκρατική», από το 1974 έως το 1983), ως οι ακραιφνείς υποστηρικτές της πολιτικής Μακαρίου, αλλά χωρίς κομματικές προτιμήσεις. Στις εκλογές του 1976 ο «Φιλελεύθερος» υποστήριξε ανοικτά τον συνδυασμό των φιλομακαριακών δυνάμεων. Αυτή ήταν η δεύτερη και τελευταία φορά που ο «Φιλελεύθερος» θα έπαιρνε θέση σε μια εκλογική αναμέτρηση κομματικού χαρακτήρα (η πρώτη ήταν στις βουλευτικές εκλογές του 1960, όταν υποστήριξε τους υποψήφιους του φιλομακαριακού Πατριωτικού Μετώπου). Στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, μετά το θάνατο του Μακαρίου, ο «Φιλελεύθερος» απείχε από τις κομματικές αντιδικίες και τις αντιπαραθέσεις και ακολουθούσε μια τακτική ισότιμης παρουσίασης των προεκλογικών θέσεων και δραστηριοτήτων, με βάση ένα δικό του κώδικα. Η πολιτική παρακαταθήκη του Μακαρίου επρόκειτο να διατηρηθεί αλώβητη, με τη συμβολή και του «Φιλελεύθερου». Ωστόσο, οι δημοκρατικοί θεσμοί και το πολιτικό σύστημα λειτουργούσαν πλέον πάνω σε νέα βάση, δηλαδή μέσα από την αντιπαράθεση συμφερόντων, ιδεών, πολιτικών επιδιώξεων, προσωπικών φιλοδοξιών και όχι με γνώμονα τις αποφάσεις του Μακαρίου.

Μετά το θάνατο του ιδρυτή του «Φιλελεύθερου», Ν. Χρ. Παττίχη (στις 16 Φεβρουαρίου 1977), τη διεύθυνση της εφημερίδας ανέλαβαν ο Λέλλος Θ. Μαρκίδης, γαμπρός του Ν. Χρ. Παττίχη και ο Μιχαλάκης Χατζηευθυμίου. Η εφημερίδα βρισκόταν ήδη σε ένα μεταβατικό στάδιο, με την παράδοση της σκυτάλης από την πρώτη γενιά των εκδοτών του «Φιλελεύθερου». Ο Λέλλος Μαρκίδης διατηρούσε μια ευημερούσα επιχείρηση φαρμακεμπορίου και κλήθηκε να βοηθήσει στην αναπλήρωση του κενού μετά το θάνατο του Νίκου Χρ. Παττίχη. Η θητεία του ήταν σχετικά σύντομη, αφού απεβίωσε στις 21 Ιουλίου 1980, σε ηλικία μόλις 48 χρονών. Λίγο νωρίτερα, το 1979, ανέλαβε τη διεύθυνση της εφημερίδας ο γιος του ιδρυτή της εφημερίδας, ο Χριστόφορος Ν. Παττίχης, η θητεία του οποίου σηματοδότησε τον «Φιλελεύθερο» δεύτερης γενεάς, αφού το 1981 απεβίωσε και ο Μ. Χατζηευθυμίου. Σημαντικό σταθμό στην ιστορική πορεία του «Φιλελεύθερου» αποτέλεσε μια μεγάλη καταστροφή, η πυρκαγιά που κατέκαυσε το 1981 τις τυπογραφικές εγκαταστάσεις, όπου εκτυπώνονταν ο «Φιλελεύθερος», η «Απογευματινή» και η εβδομαδιαία «Δημοκρατική». Οι εγκαταστάσεις βρίσκονταν στο χώρο της παλαιάς Διεθνούς Έκθεσης, όπου σήμερα απλώνεται ο κήπος του Μετοχίου Κύκκου στη Λευκωσία. Κυριακή, 15 Φεβρουαρίου 1981, έδειχνε το ημερολόγιο, όταν έγιναν γνωστά τα τρομερά νέα. Σύμφωνα με την εφημερίδα: «Στρέφονται προς τον εμπρησμό οι έρευνες. Υπάρχουν στοιχεία ότι η φωτιά είχε αρχίσει από δύο σημεία» και συγκεκριμένα σε δύο αποθήκες χάρτου που απείχαν περίπου 40 μέτρα η μια από την άλλη.

Παρά την ολική καταστροφή, η διεύθυνση και το προσωπικό του «Φιλελεύθερου» συστρατεύθηκαν και πέτυχαν το ακατόρθωτο. Ο «Φιλελεύθερος» κυκλοφόρησε κανονικά τη μεθεπόμενη μέρα (αφού ούτως ή άλλως δεν υπήρχε δευτεριάτικη έκδοση). Η αναγέννηση από τις στάχτες ήταν το θαύμα που επιτελέστηκε. Η καταστροφή αποτέλεσε το έναυσμα για την αναδημιουργία σε όλα τα επίπεδα. Ο «Φιλελεύθερος» δεν περιορίστηκε σε αποκατάσταση των ζημιών που είχαν προκληθεί, αλλά προχώρησε σε πλήρη τεχνολογική, δομική και ποιοτική αναβάθμιση. Εισήχθησαν νέα μηχανήματα προηγμένης τεχνολογίας και η εφημερίδα μεταπήδησε από την εποχή του Γουτεμβέργιου στην εποχή της φωτοσύνθεσης. Η εφημερίδα μετακόμισε σε νέα πιο άνετα γραφεία, με όλες τις σύγχρονες απαιτήσεις για τη λειτουργία του Τύπου, στο κτίριο «Παλαί ντε Βουά», στη λεωφόρο Θεμιστοκλή Δέρβη, στο κέντρο της Λευκωσίας. Αργότερα, σε διάστημα μερικών χρόνων, αποφασίστηκε να μετακινηθούν τα γραφεία της εφημερίδας σε ιδιόκτητο όροφο στο κτίριο «Nicosia Tower», γνωστό και ως «Ανεμόμυλος», κοντά στο Υπουργείο Εργασίας.

Η πρώτη έκδοση της εφημερίδας με τη φωτοσύνθεση και το σύστημα εκτύπωσης «όφσετ» πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου 1982. Παράλληλα, την ίδια χρονιά, το 1982, η εφημερίδα εγκατέλειψε την καθαρεύουσα και πέρασε στην κοινή δημοτική και λίγο αργότερα στο μονοτονικό σύστημα. Ήταν κι αυτό μια επανάσταση για την εφημερίδα, μια επανάσταση που σηματοδοτούσε τη μετάβαση από την εποχή της παράδοσης στη νεωτερική εποχή.

Μια άλλη εξέλιξη, καθοριστική για τον κυπριακό Τύπο, ήταν η έκδοση του «Φιλελεύθερου της Δευτέρας», στις 7 Ιουνίου 1982. Αυτή η κίνηση συνέβαλε στην πιο πλήρη ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού της εφημερίδας και έτσι καλυπτόταν ένα μεγάλο κενό. Πολλές φορές η εφημερίδα αναγκαζόταν να προσπεράσει γεγονότα που είχαν συμβεί την Κυριακή, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν εκδιδόταν τη Δευτέρα. Από τις αρχές του 1982 ο διευθύνων σύμβουλος του «Φιλελεύθερου», Χριστόφορος Ν. Παττίχης, πρωτοστάτησε στην ίδρυση αυτόνομου φορέα για την κυκλοφορία και τη διανομή του κυπριακού Τύπου. Πρόκειται για την εταιρεία «Πάπυρος Λτδ», η οποία αποσκοπούσε στο να διευκολύνει και να μειώσει το κόστος διανομής των εφημερίδων.

Η αναβάθμιση της εφημερίδας μεθοδεύθηκε από τον Χρ. Ν. Παττίχη και τους συνεργάτες του σε πολλά επίπεδα, παράλληλα προς τον τομέα του τεχνολογικού εξοπλισμού. Νέοι συντάκτες, νέοι συνεργάτες, νέες στήλες, πιο σύγχρονη γραφή και προσέγγιση των θεμάτων ήταν οι βασικές καινοτομίες. Αναβαθμίστηκε το αθλητικό τμήμα με τους Μιχάλη Γαβριηλίδη, Πέτρο Χατζηχριστοδούλου, Ιάκωβο Κακουρή, δόθηκε έμφαση στο φωτορεπορτάζ με τον Αντρέα Μανόλη, ενισχύθηκε η σύνταξη με νέους δημοσιογράφους, τη Μυρτώ Μαρκίδου, τον Νίκο Τόκα, τον Χριστάκη Γιαννακό, τον Ιωσήφ Ιωσήφ, την Μαρίνα Σχίζα, τον Σταύρο Αγγελίδη κ.ά. δίπλα στους παλαιότερους δημοσιογράφους, τον Χριστάκη Κατσαμπά, τον Άνθο Λυκαύγη, τον Γιαννάκη Μαμμίδη, τον Πάμπη Βάτη, τον Χρίστο Πέτσα, τον Πανίκο Τίτα, τον Παντελάκη Ιωάννου, τον Σωτήρη Μιχαήλ, τον Δημήτρη Μάμα, τον Άθω Καραγιάννη, τον Μιχαλάκη Παντελίδη. Επεκτάθηκαν τα γραφεία του «Φιλελεύθερου» και στη Λεμεσό. Προσελκύστηκαν πολλοί συνεργάτες, σχολιογράφοι και αρθρογράφοι της εφημερίδας, οι οποίοι είχαν και αυτοί μια τεράστια συμβολή στο να αναδειχθεί ο «Φιλελεύθερος» ως μια εφημερίδα με πλούσια ύλη, ως ελεύθερο βήμα για την έκφραση απόψεων.

Όλες αυτές οι δημοσιογραφικές παραδόσεις και αρχές διατηρήθηκαν και αναπτύχθηκαν από την τρίτη γενεά των εκδοτών του «Φιλελεύθερου», που μετέτρεψε την εφημερίδα σε μεγάλο Δημοσιογραφικό Οργανισμό.

Ο Εκσυγχρονισμός

Με την τρίτη γενεά των εκδοτών του «Φιλελεύθερου», με τον Νίκο Χρ. Παττίχη και τη Μυρτώ Μαρκίδου στο πηδάλιο, ο δημοσιογραφικός αυτός οργανισμός απογειώθηκε και έφτασε σε πολύ ψηλότερα επίπεδα ποιότητας, επεκτείνοντας παράλληλα τις δραστηριότητές του. Έτσι, εκπληρώθηκε το όραμα του ιδρυτή του «Φιλελεύθερου» και η εφημερίδα των 12 σελίδων, στην οποία απασχολούνταν καμιά δεκαριά άτομα έγινε ο πολυπληθής οργανισμός με την πρωτοπόρα εφημερίδα του τόπου και την πληθώρα των εξειδικευμένων καινοτόμων εντύπων.
Οι νέες προκλήσεις για τον κυπριακό Τύπο προέκυψαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 από το ραγδαία μεταβαλλόμενο κοινωνικό περιβάλλον. Κύριος μοχλός της κοινωνικής ανάπτυξης ήταν η προσπάθεια για εναρμόνιση με τις σύγχρονες ευρωπαϊκές κοινωνίες. Στις νέες προκλήσεις ο «Φιλελεύθερος» ήταν έτοιμος να ανταποκριθεί, με την τρίτη γενεά των εκδοτών του, τους εγγονούς του ιδρυτή της εφημερίδας. Ο Νίκος Χρ. Παττίχης, «ο αρχιτέκτονας που έγινε εκδότης, δυστυχώς», όπως λέει ο ίδιος χαριτολογώντας, μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου στη Γερμανία, ανέλαβε καθήκοντα εκτελεστικού διευθυντή της εφημερίδας. Με τη στήριξη του πατέρα του, Χριστόφορου Ν. Παττίχη, ο οποίος κατείχε τη θέση του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και διευθύνοντα συμβούλου της εφημερίδας και με την έγκριση του Δ.Σ., ο Νίκος Χρ. Παττίχης προώθησε από το 1988 τις καινοτόμες ιδέες, που από την αρχή τον χαρακτήριζαν, εμπλουτίζοντας και αναβαθμίζοντας συνεχώς την εφημερίδα τόσο στις καθημερινές της εκδόσεις όσο και στην κυριακάτικη.

Πλάι στον Νίκο Χρ. Παττίχη βρέθηκε η Μυρτώ Μαρκίδου με σπουδές στα οικονομικά, στη διοίκηση επιχειρήσεων, αλλά και στη δημοσιογραφία. Επιστρέφοντας το 1987 από το Πανεπιστήμιο της Βοστόνης και το CityUniversity του Λονδίνου, η Μυρτώ Μαρκίδου άρχισε τη σταδιοδρομία της στον «Φιλελεύθερο» ως δημοσιογράφος στο οικονομικό ρεπορτάζ. Πολύ σύντομα, το 1990, κάνει την εμφάνισή της η πρώτη στην Κύπρο οικονομική εφημερίδα στο χαρακτηριστικό για τις οικονομικές εφημερίδες διεθνώς χρωματιστό χαρτί. Με την πένα της Μυρτώ Μαρκίδου και του δημοσιογράφου Ιωσήφ Ιωσήφ, ο «Οικονομικός Φιλελεύθερος» ανοίγει νέους ορίζοντες στο επιχειρηματικό-οικονομικό ρεπορτάζ και θέτει τα θεμέλια για τον εκσυγχρονισμό κι εμπλουτισμό της εφημερίδας. Από τότε ο «Οικονομικός Φιλελεύθερος» διανέμεται κάθε Κυριακή με τον «Φιλελεύθερο», αφού ανεβάζει τον πήχη στο οικονομικό ρεπορτάζ και για τις υπόλοιπες εφημερίδες που ακολούθησαν. Σήμερα, στα χέρια του νυν αρχισυντάκτη του, Πανίκου Χαραλάμπους και της επίλεκτης ομάδας των συνεργατών του, ο «Οικονομικός Φιλελεύθερος» αποτελεί σημείο αναφοράς για όλα όσα συμβαίνουν στο χώρο των επιχειρήσεων, του εμπορίου και της οικονομίας του τόπου. Ο Νίκος Χρ. Παττίχης μετά το θάνατο του πατέρα του αναλαμβάνει τις θέσεις του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της Εταιρείας, ενώ διατηρεί μέχρι σήμερα τη θέση του διευθυντή στην εφημερίδα, την οποία και παρακολουθεί στενά.
Η Μυρτώ Μαρκίδου αφού διετέλεσε και Βοηθός αρχισυντάκτης του «Φιλελεύθερου» εγκαταλείπει το 1995 τη δημοσιογραφία και περνά στην διευθυντική πλευρά, αναλαμβάνοντας καθήκοντα Γενικού Διευθυντή, ενώ το 2007 λαμβάνει τον τίτλο του Ανώτατου Εκτελεστικού Διευθυντή (ChiefExecutiveOfficer), θέση που κατέχει μέχρι σήμερα.

Ο Νίκος Χρ. Παττίχης και η Μυρτώ Μαρκίδου θέτουν σε εφαρμογή μια πολιτική εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης όχι μόνο της εφημερίδας, αλλά και της εταιρείας στο σύνολό της, ανταποκρινόμενοι στα καλέσματα και στις προκλήσεις των καιρών.
Με τον Νίκο Χρ. Παττίχη στο εκδοτικό κομμάτι και την Μυρτώ Μαρκίδου στο εμπορικό-οικονομικό μέρος του Οργανισμού, ο «Φιλελεύθερος» βιώνει μια ραγδαία και πρωτοφανή ανάπτυξη. Από μια εφημερίδα των 12 σελίδων εξελίσσεται στον μεγαλύτερο Δημοσιογραφικό Οργανισμό του τόπου, έχοντας στο ενεργητικό του πέρα από τον «Φιλελεύθερο» άλλες δύο εφημερίδες, την GoalNews και την CyprusWeekly, 12 περιοδικά, πέντε ιστοσελίδες, τη διεύθυνση δύο ραδιοσταθμών παγκύπριας εμβέλειας, συμμετοχή σε εταιρείες Διανομής Τύπου και Προμήθειας Χάρτου και μία υπερσύγχρονη τυπογραφική μονάδα, την PROTEASPRESS. Η αρχή του εκσυγχρονισμού και της ανάπτυξης έγινε από την εφημερίδα του Οργανισμού και τις ανακατατάξεις που συντελέστηκαν στην κορυφή του δημοσιογραφικού της τμήματος. Η θητεία του ΧριστάκηΚατσαμπά στην αρχισυνταξία της εφημερίδας, μια θέση που διατήρησε για περίπου τρεις δεκαετίες, έληξε το 1991, όταν ο Γλαύκος Κληρίδης τού εισηγήθηκε να περιληφθεί στο ψηφοδέλτιο του Δημοκρατικού Συναγερμού στις βουλευτικές εκλογές ως αριστίνδην υποψήφιος.
Στο πλαίσιο αυτών των ανακατατάξεων, ο Άνθος Λυκαύγης, ο οποίος ήταν βοηθός αρχισυντάκτης, προωθήθηκε στη θέση του αρχισυντάκτη και στη συνέχεια στη θέση του διευθυντή σύνταξης του «Φιλελεύθερου». Την ίδια περίοδο η εφημερίδα ενισχύθηκε και με τον Τάκη Κουνναφή, ο οποίος από την αρχισυνταξία της εφημερίδας «Τα Νέα» μεταπήδησε στον «Φιλελεύθερο» το 1990, όπου αρχικά εκτελούσε καθήκοντα υπεύθυνου διανυκτέρευσης. Σε σύντομο χρονικό διάστημα ανέλαβε αρχισυντάκτης του «Φιλελεύθερου» και στη συνέχεια συντονιστής, θέση που κατείχε μέχρι το 2012.

Τον Άνθο Λυκαύγη στη θέση του Διευθυντή Σύνταξης της εφημερίδας διαδέχεται το 2006 ο Άριστος Μιχαηλίδης. Με σπουδές στη δημοσιογραφία και στο αρχιτεκτονικό σχέδιο και μετεκπαιδεύσεις στο σχεδιασμό εφημερίδων, Ο Άριστος Μιχαηλίδης εργάζεται στον κυπριακό Τύπο από το 1983, πέρασε από όλους τους τομείς του δημοσιογραφικού λόγου και διετέλεσε διευθυντής σύνταξης στις εφημερίδες Πολίτης και Σημερινή. Ανέλαβε καθήκοντα στο Φιλελεύθερο όταν αποφασίστηκε μια από τις πιο σημαντικές αλλαγές στην ιστορική εφημερίδα μας, με νέο σχήμα, νέα δημοσιογραφική προσέγγιση, ανανεωμένη δημοσιογραφική ομάδα και με ένα υπερσύγχρονο ιδιόκτητο τυπογραφείο. Σήμερα διευθύνει το Φιλελεύθερο με μια έμπειρη ομάδα συνεργατών, με αρχισυντάκτες τον Κώστα Βενιζέλο, την Ανδρούλα Ταραμουντά, τον Πανίκο Χαραλάμπους, με μια ομάδα υπευθύνων ύλης της οποία προΐσταται ο Γιώργος Καλλινίκου και με αρχισυντάκτες στο αθλητικό τμήμα τους Ιάκωβο Κακουρή και Γιώργο Κυριάκου, που διαδέχθηκαν τον Πανίκο Τίτα. Διευθυντικές θέσεις στον οργανισμό κατέχουν οι Μιχάλης Καρής, Γενικός Διευθυντής, Ρένος Ονουφρίου, Διευθυντής Πωλήσεων και Μάρκετινγκ, Τάσος Γιαβρούτας, Διευθυντής Πληροφορικής, Σταύρος Χριστοδούλου, Διευθυντής Ηλεκτρονικών Εκδόσεων και Κώστας Αναστασίου, Διευθυντής Λογιστηρίου.

Το άλμα του εκσυγχρονισμού για τον «Φιλελεύθερο» πραγματοποιήθηκε με την κυκλοφορία εξειδικευμένων ενθέτων, καθώς και του εβδομαδιαίου περιοδικού ποικίλης ύλης «Σελίδες» το 1991 και αργότερα του περιοδικού «TV Mανία», το οποίο προσφέρεται ανελλιπώς από τότε δωρεάν με τον «Φιλελεύθερο» του Σαββάτου και έχει ως κεντρικό του άξονα τα θέματα της ραδιοτηλεόρασης. Οι «Σελίδες», υπό την αρχισυνταξία του Γιώργου Τσαλακού στα αρχικά στάδια και του Άριστου Μιχαηλίδη στα επόμενα χρόνια, έδωσαν μια νέα πνοή στον περιοδικό Τύπο της Κύπρου, με τις έρευνες που πραγματοποιούσαν σε φλέγοντα κοινωνικά ζητήματα, με τη φρεσκάδα στην προσέγγιση των θεμάτων, με την εστίαση της προσοχής σε πτυχές της κοινωνικής ζωής που θεωρούνταν ταμπού, με τα πρωτότυπα εξώφυλλα, τις φωτογραφίσεις καλλιτεχνών και μοντέλων. Διατήρησαν δε για πολλά χρόνια το απόλυτο κυκλοφοριακό ρεκόρ, καθώς ξεπερνούσαν τις 25.000 αντίτυπα κάθε εβδομάδα. Από τις «Σελίδες» άρχισε η παροχή προσφορών προς το αναγνωστικό κοινό, με βιντεοκασέτες, βιβλία και διάφορα άλλα είδη.

Το πρώτο τεύχος του περιοδικού «TVΜανία», με αρχισυντάκτη τον Λούκα Πάρπα, εμφανίστηκε στα περίπτερα στις 27 Νοεμβρίου του 1993, ημέρα Σάββατο, και μέχρι το μεσημέρι, εξαντλήθηκε από όλα σχεδόν τα σημεία πώλησης. Παρόμοια ήταν η υποδοχή που επιφύλαξαν οι αναγνώστες-τηλεθεατές και στα επόμενα τεύχη του περιοδικού. Σήμερα, η μέση κυκλοφορία του «TVΜανία» είναι 60 χιλιάδες αντίτυπα, αριθμός ρεκόρ για τα κυπριακά δεδομένα, ενώ αποτελεί φαινόμενο για ολόκληρο τον ελληνικό χώρο. Εξάλλου, το περιοδικό «Σελίδες» συνέχιζε να εκδίδεται και αυτό ανελλιπώς από το 1991, ενώ σημαντική ήταν η απόφαση της δωρεάν διανομής του μαζί με την κυριακάτικη έκδοση του «Φιλελεύθερου», διατηρώντας σταθερά κυκλοφορία της τάξης των 35.000 φύλλων. Το 2006 τις «Σελίδες» διαδέχτηκε το DOWN TOWN σαν η δωρεάν έκδοση του Κυριακάτικου Φιλελευθέρου, που συνεχίζει να εκδίδεται μέχρι και σήμερα.
Αλλά και η ίδια η εφημερίδα αναμορφώθηκε, ως προς τη δομή, το περιεχόμενο, τη σελίδωση, την παρουσίαση των θεμάτων της κ.λπ. Στο κυρίως ειδησεογραφικό στέλεχος του «Φιλελεύθερου» προστέθηκαν (για πρώτη φορά στον κυπριακό Τύπο σε τέτοια έκταση) ένθετα, τα οποία αφορούσαν την πολιτική, τον πολιτισμό, την εκπαίδευση, τον αθλητισμό, την οικονομία κ.λπ. Έτσι παρεχόταν η δυνατότητα να αξιοποιηθούν τα διάφορα είδη δημοσιογραφικού λόγου, η συνέντευξη, το ρεπορτάζ, η αρθρογραφία, η σχολιογραφία, αλλά και το οπτικό υλικό, η φωτογραφία, το ντοκουμέντο. Με αυτό τον τρόπο η εφημερίδα αποτέλεσε βήμα διαλόγου μεταξύ των πολιτικών, των καλλιτεχνών, των αθλητικών και οικονομικών παραγόντων με την κοινωνία. Πολιτιστικά δρώμενα, πολιτικές προτάσεις, ιδεολογικές αναζητήσεις, καλλιτεχνικές ανησυχίες που παρέμεναν στο περιθώριο βρήκαν μέσω του «Φιλελεύθερου» νέες διόδους πρόσβασης προς το κοινό.
Εκτός από το ειδησεογραφικό κομμάτι, ο «Φιλελεύθερος» εμπλούτισε σε μεγάλο βαθμό την ύλη, προσφέροντας στους αναγνώστες ένθετα που καλύπτουν ποικίλα ενδιαφέροντα. Οι κινήσεις ανανέωσης ήταν συνεχείς, ώστε η εφημερίδα να διακρίνεται από ζωντάνια, αλλά χωρίς να χάνει τον χαρακτήρα της. Ξεχωριστή έμφαση δόθηκε στην κυριακάτικη έκδοση, στα πρότυπα των σύγχρονων εφημερίδων διεθνώς.

Τις ΣΕΛΙΔΕΣ και το TV MANIA ακολούθησαν τα εξειδικευμένα περιοδικά που προστέθηκαν στο ενεργητικό του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «Ο Φιλελεύθερος Λτδ», περιοδικά για τη γυναίκα, τον άντρα, το παιδί, για τους νέους.

Ορισμένα από αυτά έγιναν πραγματικότητα στη βάση στρατηγικών συνεργασιών με μεγάλους οργανισμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού (όπως ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, οι Εκδόσεις Λυμπέρη, η ΙΜΑΚΟ του Πέτρου Κωστόπουλου, ο Οργανισμός «Hearst των Ηνωμένων Πολιτειών κ.ο.κ. Στην γκάμα των εξειδικευμένων περιοδικών του Οργανισμού περιλαμβάνονται από το 1995 οι «Χρυσές Συνταγές», το πρώτο περιοδικό μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής που κυκλοφόρησε στην Κύπρο, ενώ την πρωτοκαθεδρία στον χώρο των lifestyle περιοδικών κατέχει το «Όμικρον», που άρχισε να εκδίδεται από τον Μάιο του 1996 από την εταιρεία «Ν & Μ Mediamorfosis Ltd», ιδιοκτησία των Νίκου Χρ. Παττίχη και Μυρτώς Μαρκίδου. Είναι περιοδικό πολυτελείας, με έμφαση στην καλοστημένη φωτογραφία, στην ενημερωμένη παρουσίαση των τάσεων της μόδας και της αγοράς, στις αποκαλυπτικές κι άκρως ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις και τα πρωτοποριακά εξώφυλλα. Από το 2000 η συνδεδεμένη με τον «Φιλελεύθερο» εταιρεία «Ν & Μ Mediamorfosis Ltd», εκδίδει ακόμη ένα έντυπο, την εξειδικευμένη κι ανεξάρτητη έκδοση του «Όμικρον» για τον άντρα, το «Όμικρον Άντρας», αρχικά ως τριμηνιαία έκδοση κι από τον Μάιο του 2005 ως μηνιαία.

Οι «Συνθέσεις» ανήκουν από το 1999 στη συνδεδεμένη με τον Οργανισμό «Ο Φιλελεύθερος» εταιρεία, την «Ν & Μ Mediamorfosis Ltd». Ήταν το πρώτο περιοδικό αρχιτεκτονικής και διακόσμησης στην Κύπρο. Με την ένταξή του στο δυναμικό του «Φιλελεύθερου» το περιοδικό επανασχεδιάστηκε και εμπλουτίστηκε. Δύο περιοδικά του Οργανισμού «Ο Φιλελεύθερος», το «Cosmopolitan» και το «RAMcy» προέκυψαν από τη στρατηγική συνεργασία που συνήψε το 2000 με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη (ΔΟΛ) στην Αθήνα. Η συνεργασία αυτή επικεντρώνεται τόσο στον εκδοτικό τομέα με την έκδοση στην Κύπρο των δύο αυτών καθιερωμένων τίτλων που ο ΔΟΛ εκδίδει στην Ελλάδα, αλλά και στον τομέα του διαδικτύου, με στόχο τη δημιουργία διαδικτυακής πύλης στην Κύπρο στο πρότυπο της ελληνικής διαδικτυακής πύλης «in.gr». Το παγκοσμίως γνωστό περιοδικό Cosmpolitan, που αποτελεί τον πρώτο διεθνή τίτλο που εκδίδεται στην Κύπρο, πρωτοκυκλοφόρησε το 2000 έχοντας εξασφαλίσει τα δικαιώματα από τον εκδοτικό κολοσσό «Hearst» των Ηνωμένων Πολιτειών μέσα στα πλαίσια της συνεργασίας του Φιλελευθέρου με τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη.

Μεγάλη απήχηση στο κοινό της Κύπρου είχε και η εκδοτική προσπάθεια του «Φιλελεύθερου», το περιοδικό αστρολογίας και καλής ζωής, «Αστρα & Ζωή», που κυκλοφόρησε το πρώτο τρίμηνο του 2004, καθώς και το περιοδικό αυτοκινήτου TOP GEAR σε συνεργασία με το BBC του Λονδίνου και τα εξειδικευμένα για τα παιδιά περιοδικά Super Kid, Super Girl και Super Sport.

Αρκετά από αυτά τα έντυπα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού «Ο Φιλελεύθερος» συνεχίζουν να εκδίδονται μέχρι σήμερα, ενώ τα υπόλοιπα αντικαταστάθηκαν από καινούργια, όπως είναι το ICON, και τα DOWN TOWN, TASTE, GOING OUT, LIFE και ΤΙ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ, που διανέμονται δωρεάν την Κυριακή μαζί με τον Φιλελεύθερο.

Η κυριαρχία του Δημοσιογραφικού Οργανισμού ο Φιλελεύθερος και στα ηλεκτρονικά και διαδικτυακά μέσα ως απάντηση στις νέες προκλήσεις της ψηφιακής εποχής που διανύουν τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, με πέντε ιστοσελίδες, PHILENEWS, LIKE.COM.CY, INCYPRUS, SENTRAGOAL και COSMPOLITAN.COM.CY είναι σήμερα αδιαμφισβήτητη. Από το 2001 όταν πρωτοεμφανίστηκε η ιστοσελίδα του Φιλελευθέρου στο διαδίκτυο με «ζωντανή» ενημέρωση 24/7 για όλα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο και στο εξωτερικό, μπήκαν οι βάσεις για μια άκρως επιτυχημένη πορεία στον τομέα τόσο της ηλεκτρονικής ενημέρωσης, όσο και της ψυχαγωγίας.

O Δημοσιογραφικός Οργανισμός Ο Φιλελεύθερος δεν θα μπορούσε να μην εμπλακεί δυναμικά και στην έκδοση εντύπων για λογαριασμό μεγάλων πελατών του κι επιχειρήσεων στην Κύπρο. Παρέχοντας όλο το φάσμα των συναφών υπηρεσιών, από τη συγγραφή κειμένων, μέχρι τη λήψη φωτογραφιών, την επιμέλεια, τον σχεδιασμό, την εκτύπωση και τη διανομή εξειδικευμένων εταιρικών εκδόσεων για πελάτες που αποσκοπούν στην προβολή των προϊόντων και υπηρεσιών τους.

Ένα από αυτά είναι το περιοδικό Aeras: Το μεγαλύτερο free press έντυπο πολυτελείας που κυκλοφόρησε ποτέ στην Κύπρο, το επίσημο περιοδικό των Διεθνών Αερολιμένων Λάρνακας και Πάφου, με 1.700.000 αναγνώστες ανά έκδοση.

Παράλληλα κυκλοφορούν από τον Οργανισμό βιβλία συνταγών γραμμένα από τους μεγαλύτερους Κύπριους σεφ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και τη φαντασία τους την ώρα της δημιουργίας.

Σημαντική δραστηριότητα του Οργανισμού είναι επίσης η διοργάνωση συμποσίων ιστορικής μνήμης των πόλεων, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου και τους Δήμους, ενώ ταυτόχρονα εκδίδονται βιβλία – λευκώματα, με άγνωστες παλιές φωτογραφίες. Αξιοσημείωτη ήταν και η κυκλοφορία με το κυριακάτικο φύλλο του «Φιλελεύθερου» του περιοδικού «Σελίδες της Κύπρου – Μεγάλοι Κύπριοι», που αποτέλεσε συλλεκτική έκδοση για σημαντικές προσωπικότητες, που υπηρέτησαν την κοινωνία και τον πολιτισμό μας.

Μεγαλόπνοο εγχείρημα για τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό «Ο Φιλελεύθερος» ήταν και η έκδοση του πεντάτομου μνημειακού έργου «1960-2010 Η Ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας». Πέραν των 60 ακαδημαϊκών, συγγραφέων, δημοσιογράφων, φωτογράφων, επιμελητών επιστρατεύτηκαν, αφιερώνοντας μήνες επίπονης, αλλά δημιουργικής εργασίας, με στόχο την καταγραφή της σύγχρονης ιστορίας της Κύπρου. Τελευταία εγχείρημα η εικονογραφημένη τετράτομη σειρά «Η Ιστορία της Κύπρου» για παιδιά και νέους που καλύπτει από την προϊστορική εποχή μέχρι και σήμερα.

PROTEAS PRESS
Στην επέτειο των 50 χρόνων του, το 2005 ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος, δημιούργησε τη δική του υπερσύγχρονη τυπογραφική μονάδα PROTEAS PRESS, που αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη και πιο άρτια εξοπλισμένη και στελεχωμένη μονάδα στην Κύπρο, γεγονός που του διασφαλίζει την άψογη ποιότητα των εκδόσεων του και την προσφορά εντύπων ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Η PROTEAS PRESS εξυπηρετεί και μεγάλο αριθμό τρίτων πελατών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η αγγλική εφημερίδα SUN, η οποία εκτυπώνεται και κυκλοφορά την ιδία μέρα και στην Κύπρο. Επίσης τραπεζικοί οργανισμοί, επιμελητήρια, σημαντικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην παροχή υπηρεσιών και στο λιανικό εμπόριο, καθώς και ημικρατικοί οργανισμοί, πανεπιστήμια κ.λπ. επιλέγουν την PROTEAS PRESS για τα έντυπα τους.

CYPRUS WEEKLY και ραδιόφωνα
Στη μεγάλη οικογένεια των εντύπων του Οργανισμού προστέθηκε το 2008 η εβδομαδιαία εφημερίδα THE CYPRUS WEEKLY, η πρώτη με μεγάλη διαφορά αγγλόφωνη εφημερίδα της Κύπρου, την οποία αναβάθμισε αισθητά, καθιστώντας τη σύγχρονη, υψηλών προδιαγραφών εφημερίδα. Το 2009 ο Οργανισμός επεκτάθηκε περισσότερο και στα ερτζιανά, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση του ραδιοσταθμού KISS FM ο οποίος μαζί με το ράδιο SFERA συναποτελούν μια δυνατή ομάδα στον χώρο του ραδιοφώνου.

GOAL NEWS
Το 2010 ο Οργανισμός ανακοίνωσε την, μέχρι τότε, πιο σημαντική εκδοτική προσπάθεια των τελευταίων χρόνων στην Κύπρο: Την ταυτόχρονη και στα κυπριακά δεδομένα προσαρμοσμένη έκδοση της μεγαλύτερης ελληνικής καθημερινής αθλητικής εφημερίδας Goal news, σε συνεργασία με έναν από τους μεγαλύτερους ελλαδικούς Εκδοτικούς Ομίλους, την ΠΗΓΑΣΟΣ Εκδοτική ΑΕ. («Έθνος», «Ημερησία», «Πρώτο Θέμα», τηλεοπτικός σταθμός MEGA κ.ά.). Πρόκειται για μια εξειδικευμένη, δυναμική και ανεξάρτητη αθλητική εφημερίδα, καθημερινά μαζί με τον «Φιλελεύθερο», σχεδιασμένη για να καθιερώσει μια νέα πορεία στην αθλητική δημοσιογραφία της Κύπρου.

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
Ο Φιλελεύθερος, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Κύπρου σε μια πολυσυζητημένη συνεργασία με Το Βήμα της Ελλάδας από τον Νοέμβριο 2021. Κάθε Κυριακή, οι αναγνώστες ενημερώνονται και για τα νέα της Ελλάδας μέσα από τον Φιλελεύθερο, τη μεγάλη εφημερίδα της Κυριακής που κυκλοφορεί σε ακόμα πιο πολυσέλιδη έκδοση.

Πρακτορείο Τύπου «Κρόνος»
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος Λτδ» αποτελεί έναν από τους κυριότερους μετόχους του Πρακτορείου Τύπου «Κρόνος», με ποσοστό πέραν του 28%, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται πληρέστερα οι ανάγκες του και να διασφαλίζεται η έγκαιρη και ορθολογιστική διανομή των εντύπων που εκδίδει σε παγκύπρια βάση.

H & A PAPER LTD
Ο Οργανισμός συμμετέχει επίσης με ποσοστό 50% στην εταιρεία εισαγωγής χάρτου H & A PAPER LTD, για την προμήθεια της σημαντικότερης πρώτης ύλης για την έκδοση των εντύπων του, του χάρτου.

Εταιρείες Ομίλου

Φιλελεύθερος Δ.Ε. Λτδ
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος Λτδ», αποτελεί από τo 1955 τον μεγαλύτερο δημοσιογραφικό κι εκδοτικό οργανισμό στην Κύπρο, με πρωταρχικό στόχο την προσφορά εκδόσεων και συναφών εργασιών, που να καλύπτουν όλες τις απαιτήσεις του αναγνωστικού κοινού και να εξυπηρετούν ταυτόχρονα τις ανάγκες του εμπορικού κόσμου και της κοινωνίας γενικότερα.

N & M Mediamorfosis Ltd
Η εταιρεία N & M Mediamorfosis συστάθηκε τον Μάρτιο του 1995 με κύριο στόχο την έκδοση περιοδικών υψηλής ποιότητας και προδιαγραφών . Μεταξύ των επιτυχημένων τίτλων που κυκλοφορούν από την εταιρεία είναι τα περιοδικά ΟΜΙΚΡΟΝ , Συνθέσεις και τα περιοδικά μαγειρικής Χρυσές Συνταγές , Taste και Τι να Μαγειρέψω.

Proteas Press Ltd
Στην επέτειο των 50 χρόνων του, το 2005 ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος», δημιούργησε τη δική του υπερσύγχρονη τυπογραφική μονάδα PROTEAS PRESS, που αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη και πιο άρτια εξοπλισμένη και στελεχωμένη μονάδα στην Κύπρο, γεγονός που του διασφαλίζει την άψογη ποιότητα των εκδόσεων του και την προσφορά εντύπων ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Ραδιοτηλεοπτική εταιρεία Ελληνική Ηχώ Λτδ
Το 2003 η άφιξη του Radio Sfera στην Κύπρο είναι γεγονός. Ο οργανισμός πετυχαίνοντας να αναλάβει την διαχείριση της Ελληνικής Ηχώ Λτδ, αλλάζει την εμπορική επωνυμία του σταθμού από Ράδιο Αμμόχωστος σε Radio Sfera και καταφέρνει να δημιουργήσει τον πιο πετυχημένο μουσικό ραδιοφωνικό σταθμό στο νησί.

MA & CA Entertainment Ltd
Το 2009 ο Οργανισμός επεκτάθηκε περισσότερο και στα ερτζιανά, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση του ραδιοσταθμού KISS ο οποίος μαζί με το ράδιο SFERA συναποτελούν μια δυνατή ομάδα στον χώρο του ραδιοφώνου.

Πρακτορείο Τύπου «Κρόνος»
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός «Ο Φιλελεύθερος Λτδ» αποτελεί έναν από τους κυριότερους μετόχους του Πρακτορείου Τύπου «Κρόνος», με ποσοστό πέραν του 28%, έτσι ώστε να εξυπηρετούνται πληρέστερα οι ανάγκες του και να διασφαλίζεται η έγκαιρη και ορθολογιστική διανομή των εντύπων που εκδίδει σε παγκύπρια βάση.

H & A PAPER LTD
Ο Οργανισμός συμμετέχει επίσης με ποσοστό 50% στην εταιρεία εισαγωγής χάρτου H & A PAPER LTD, για την προμήθεια της σημαντικότερης πρώτης ύλης για την έκδοση των εντύπων του, του χάρτου.